Linuxda program kurulurken farklı yollardan kurulabilir. Daha doğrusu indirdiğin pakete göre değişiklik gösterir.
eğer paket kurulumu yapacaksan(rpm dosyası ise) aşağıdaki konutları kullanarak kurulumu yapabilirsin.
rpm -i bir paketi yükler
rpm -e bir paketi kaldırır.
rpm -q bir paketi sorgular.
rpm -U yükleme ile aynı fakat önceki sürümü kaldırır
rpm -verify bir paketin doğru olarak yüklendiğini onaylar.
--nodeps hiçbir bağımlılık kontrolü yapmadan yükler
--force Çakışmalara rağmen kurulum işlemini zorla gerçekleştirir.
--percent kurulum sırasında paket yüzde miktarını gösterir.
--test kurulumu test eder; yüklemez, sadece çakışmaları kontrol eder.
-h paket yüklenirken # sembollerini görüntüler.
rpm -qa bütün paketleri sorgular
rpm -qR bu paketin bağımlılığı olan paketleri listeler
rpm -qi bütün paket bilgilerini görüntüler.
rpm -ql paketteki dosyaları listeler.
rpm -qd Sadece paketteki dökümantasyon dosyalarını listeler.
rpm -qc Sadece paketteki konfigürasyon dosyalarını listeler.
Ayrıca eğer cd lerde olan programları paket yöneticisini açarakta kurabilirsin.
İndirdiğin dosya tar.gz uzantılı ise(sıkıştırılmış dosya)
Genelde kurulacak paketler /usr/local dizinin içine açılır ve bu dizin içersinde kurulur.
Paketi açmadan önce kaynak arşiv dosyamızı /usr/src dizini içersine taşımamız gerekir. bunu
mv dosya-adi.tar.gz /usr/local
komutu ile paketi çektiğimiz dizinden /usr/local dizinine paketin aktarımı gerçekleştirilir. Bu aşamadan sonra aşağıdaki komut ile
tar -ztvf paket-adı
arşiv dosyamızın bir dizin yaratıp yaratmadığı kontrol edilir. Kontrolden sonra eğer dizin yaratılmıyorsa siz kendiniz mkdir komutu ile bir dizin yaratarak kaynak kodlarını bu dizin içersine açarsınız. Eğer bir kaynak kodlarının bir dizin içersine koyulduğu tespit ediliyorsa artık arşivimizi güvenle açabiliriz. Aksi taktirde paketi yarattığımız dizine taşıdıktan sonra kaynak kodun açılmaasını sağlarız. Arşivimizi açmak için
tar -xvfz paket-adı
komutu kullanılır. Buradaki tar komutundan sonraki x parametresi dosyaları çıkarmak için, v parametresi dosyalar çıkartılırken yol isimlerini görüntülemek için, f parametresini ve dosya ismini kullaniriz. Ayrıca bu parametrelere bir z parametresi de ekleyerek açma ve çıkarma işlemlerini tek bir tar komutunda birleştirebiliriz. Ayrıca eğer dosyanın uzantısı tar.gz değil de tar.z ise parametre olarak -zvf girilmelidir.
Kaynak kodlarının açıldığı dizin içersinde genel olarak README veya INSTALL şeklinde bir dosya mevcuttur. Bu dosyalar içersinde paketin kurulumu sıarsında izlenecek yollar tarif edilmiştir. Genelde bu kurulum notlarının olduğu dizinde configure adındabir programcık mevcuttur. Bu program makinenizin konfigurasyonu hakkında bilgi toplayarak bu bilgilere göre bir makefile oluşturur. Oluşturulan bu makefile programın makinenize gore kurulumunu sağlar. Örneğin bazı makinelerde C derleyicisi olarak gcc yerine cc kullanılmaktadır. "configure" programcığı makinemizin kendine has özelliklerine göre bize bir makefile oluşturur. configure programcığını
./configure
komutu ile çalıştırırız. Daha sonra o dizinde makefile dosyası oluşur. Bu makefile dosyasını
make
komutu ile derlemek üzere kurulumu başlatırız. Bu komut ile birlikte o dizindeki kurulumla ilgil dosyalar bir düzene sokulur bir liste oluşturulur. make komutu ile makefile dosyasındaki yapıya göre kurulum dosyaları hazırlanır. Bu noktadan sonra hazırlanan kurulum dosyalrının bilgisayarımızda gerekli yerlere kurulması kısmının gerçekleştirilmesi için
make install
komutunu veririz. Eğer programı kuracağımız dizinleri ve kurulum dosyalarının gönderileceği dizinleri değiştirmek istiyorsak makefile dosyasını düzenleyerek bu amacımıza kolayca ulaşabiliriz. Bu komuttaki kurulumun gerçekleştirilmesini sağlayan install scriptinde kurulum işlemini adım adım gerçekleştirecek olan komutlar yer almaktadır. Böylece programımızı makinemizin konfigürasyon bilgilerine göre programın kaynak kodlarından kurmuş olduk.
